بررسی رمان «گذری به هند» اثر فورستر از منظر فمنیسم پسااستعمار

ادوارد مورگان فورستر رمان‌نویس سرشناس بریتانیایی، در اوایل قرن بیستم با نوشتن رمان «گذری به هند» به شهرت جهانی رسید. او اولین رمان‌نویس برجسته‌ای است که از استعمار انگلیس در هند انتقاد کرد و همین موضع ضداستعماری فورستر موجب شد تا «گذری به هند» از دیدگاه نقد پسااستعماری قابل‌تحلیل باشد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی جایگاه فورستر در گفتمان پسااستعماری می‌پردازد و سپس به این سؤال پاسخ می‌دهد که رویکرد زنانِ رمان «گذری به هند» نسبت‌به تجربۀ استعمار چگونه است. زنان در این رمان به سه گروه تقسیم می‌شوند؛ گروه اول، «زنان انگلیسی متأهلی» هستند که سرکوب استعماری را به شکلی منفعلانه پذیرفته‌اند و در برخورد با بومیان، خط‌مشی استعمارگران را دنبال می‌کنند. گروه دوم، «زنان مجرد انگلیسی» هستند که در‌مقابل سرکوب استعماری مقاومت می‌کنند و در‌پی رهایی بومیان از سرکوب استعماری هستند. این گروه نتوانسته‌است در موضع فمنیسم استعماری خود، خواسته‌های طیف متنوع زنان رمان را نمایندگی کند و در‌نتیجه با بازنمایی دلخواه خود به سرکوب زنان بومی کمک می‌کند. گروه سوم را «زنان هندی» تشکیل می‌دهند؛ آن‌ها از سرکوبی سه لایه رنج می‌برند.